Over het algemeen vind ik mensen best leuk. Gezellig even een babbeltje, ik heb er geen moeite mee. Maakt me ook niet uit waar. Op straat, in de sporthal of in de supermarkt. Vanochtend zat ik alleen even goed verlegen in mijn woorden. En nu achteraf weet ik exact wat ik had moeten zeggen!
Dinsdag begon ik mijn dag met een afspraak in Westerbork en voordat ik naar kantoor zou, moest ik even naar de supermarkt voor o.a. koffie. Een dag zonder koffie, dat is niet aan mij besteed. Uiteraard belandde er meer dan alleen koffie in mijn winkelmandje: lunch, koekjes en snoepjes. Ik stond in de rij netjes te wachten op mijn beurt. Tijd genoeg. Geen haast. Ik zette de boodschappen vanuit mijn mandje op de band. De hoeveelheid was toch te veel om los mee te nemen naar de auto. Dus maar een plastic tas. Zo dom hè, overal heb ik tasjes en ik ga zonder tasje de winkel in. Ennuh dat is ook niet de eerste keer. Ik buk mij om een tasje te pakken en ik moet het even met twee handen doen, anders trek ik de hele voorraad van de plank. Achter mij stonden twee dames met een boodschappenkar. Ik hoorde de discussie aan over snackkomkommers en augurken. Lastige materie bleek. Wat ook lastig werd, voor mij althans, dat ik voor hen doorzichtig bleek. Ze duwden hun kar in mijn nek, toen ik de plastic tas pakte. Nog net niet kreeg ik de haak voor aan de kar in mijn oor. Ach kan gebeuren natuurlijk, vooral als je in een snackkomkommer-augurk discussie zit. Ik houd de kar tegen en duw deze zachtjes weer naar achteren. Geen reactie. Als ik al mijn boodschappen en de plastic tas op de band heb liggen, moet ik mijn mandje nog even wegzetten. Die zet je achter de band. Ik pak het mandje op om deze weg te zetten en kijk de snackkomkommers-augurken dames aan. Geen reactie. Ik til mijn mandje verder omhoog en buig me óver hun kar heen om mijn bandje weg te zetten. Geen reactie. Ik blijk echt doorzichtig voor hen.
De dame voor mij pakt haar gescande boodschappen in haar boodschappentassen. Ik ben bijna aan de buurt. De kassa ernaast gaat open. Mevrouw Snackkomkommer wordt ineens wakker en trekt gelijk haar 3 emmertjes Griekse yoghurt van de band en zegt tegen mevrouw Augurk: ‘Ik ga hiernaast hoor, moet je kijken hoeveel hiervoor er nog ligt.’ Mevrouw Augurk vraagt zich af of het een slimme zet is. Ik krijg nog een aardig duwtje in mijn rug. Gevalletje ruim baan, ruim baan, er komt een Snackkomkommer aan. Maar helaas! Ze is te laat. Er schiet een andere dame voor haar naar de kassa ernaast. Dus weer een gevalletje ruim baan, ruim baan de Snackkomkommer komt er weer terug aan. De 3 emmers worden weer op ‘mijn band’ gesmeten. Jammer voor mij, even had ik niemand in mijn nek te hijgen.
Ik ben aan de beurt. Ik pak mijn boodschappen in mijn tas, tempo ligt hoog maar geen probleem.
Inmiddels ben ik ook weer verbaasd. Zou ik er misschien héél leuk uitzien vandaag? De dames Snackkomkommer en Augurk zijn inmiddels weer pal naast me komen staan. Augurk staat al voor het pinapparaat. Jeetje aardig, ze wil mijn boodschappen voor mij betalen, denk ik nog.. Ik pak verder in. Hun kar staat tegen de band, ik sta nl àchter de band. Mevrouw Snackkomkommer staat pal achter mij. In mijn aura zeg maar. Als ik af moet rekenen, sta ik klem. Hoe bijzonder dan ook dat er totaal geen beweging in komt, in de dames. Zoveel verbazing bij mij en ik schiet er bijna van in de lach, dat wel. Gelukkig heb ik lange armen en kan ik afrekenen.
Gedrag, dat van anderen maar ook zeker dat van mij, ik vind het steeds interessanter worden. Waarom zat ik om woorden verlegen? Was het angst voor een zure reactie van mevrouw Augurk? Of vond ik het de moeite niet waard om te reageren? Wat deed mijn brein? Kwam het doordat ik had besloten dat het een leuke dag zou worden. Schoot ik daarom bijna in de lach, terwijl anderen het nivo ‘boos’ al hadden bereikt. En zou ik nu bij eenzelfde situatie wel wat zeggen? Zo interessant.
Dit niet reageren van mij, was ook prima natuurlijk. Alles is gelukt met de boodschappen, geen gewonden, alles is betaald. En het heeft weer een Gewoon Verhaal opgeleverd.
Maar wat zou jouw reactie zijn geweest?