Als ik t even goed na ga ging t dit jaar allemaal voor en met kerst even anders.
December vind ik altijd een gezellige maand, huis maak ik gezellig, de aanloop naar kerst nadenken over de kerstdagen. Wat gaan we eten? Bij wie en met wie? Kadootjes onder de boom? Kerstdiner op school, kaarten versturen. Huis en tuin gezellig. Dit jaar was t allemaal anders, niks van dit alles. Een aantal hebben de kerstkaarten keurig op tijd gekregen, de rest niet…de kaarten heb ik zaterdag nog gehaald en daarvoor ben ik 4 winkels afgesjouwd. De kerstboom stond al wel vroegtijdig, dat was gelukt. Ik heb m 3x moeten opzetten met nepzooi. Twee kittens in huis die steeds alles uit de boom slaan en de boom als speeltoestel gebruiken. Zeker 15 takken hadden ze eruit gesloopt. Door de plantenspuit waarmee ik ze uit de boom probeer te houden zal de houten vloer inmiddels wel krom getrokken zijn (2x moeten bijvullen die spuit). Buiten is het de laatste jaren ook een kermis aan lichtjes. Dakgoot, garage, heg, planten bij de voordeur, achtertuin. Dit jaar kon ik die verlichtingsbende ineens niet vinden…de buurman stond al te popelen om alles aan de dakgoot op te hangen, want deze angsthaas durft dat zelf natuurlijk weer niet. Maar ik moest de buurman teleurgesteld naar huis sturen, als hij de kerstdagen maar goed door is gekomen.
Paar dagen voor de kerstdagen wist ik de planning, 1e kerstdag thuis, 2e kerstdag naar mijn ouders. Dus nog even nadenken wat er 1e kerstdag op t bord moest. Vrijdag besloten om een borrelplank te maken: verpakking open en pleur maar op een plank zeg maar. Totaal geen zin om te koken…En ja hoor vrijdag boodschappen gedaan en het was me gelukt om ‘de helft’ te vergeten. Zo van ‘je had maar 1 taak’ 
. Zaterdag dus weer op pad.
Dit jaar geen taart en kerstkransjes, nooit aan gedacht ook. Op 1e kerstdag wel een brunch geregeld thuis. Kaarsjes aan kerstmuziek op en uiteindelijk zaten we rond 11 uur toch nog gezellig aan tafel, fris en fruitig. Ja echt hier had ik wel even mijn best op gedaan. Ik heb nl een uitgebreid servies en dat heb ik benut. Ik had er voor kunnen kiezen om alles hoppa op tafel te zetten, maar het beleg ging in aparte schaaltjes en kommetjes. Stond weer leuk en je weet na de brunch zeker dat je niet stil komt te zitten, omdat je lekker veel afwas hebt enzoooo. Ieder ging zijn ding doen, ik aan de puzzel. Dat is wel traditie inmiddels, maar ja joh het schoot in mijn rug, zitten lukte amper, ik liep als een waggelende pinguïn met zijn hoofd bijna op de grond. Hele dag verder op de bank en gevloerd. Geen spelletjes maar alleen maar kerstfilms kijken (zo heerlijk romantisch, loopt altijd goed af met zoenen, of nou zoenen…meer een kusje).
Op naar 1e kerstdag. Naar mijn ouders maar ook geen tijd afgesproken, hoe dan hè?… 9.30 uur gepingel, mijn telefoon, ik werd er wakker van. Mijn moeder. Mijn moeder? Nondeju zijn we nu al te laat, er was geen tijd toch? Maar nee…na een terugbelactie (eerst wakker worden hoor pffff) bleek mijn moeder ziek. Geen kerst daar dus. Boodschappen konden we ophalen. Das toch ook wat, had ze al t pokkewerk ervan gehad en dan ziek. Besloten om dan alles naar ons te slepen. Mijn broer werd ingezet als sleper. Zo hadden we 2e kerstdag het huis ‘s middags ‘vol’. Grote druk op de puzzel, die de dag ervoor niet af was gekomen. De tafel moest leeg dus moesten die stukkies even rap gelegd worden, zweet op het voorhoofd en tong uit de mond zeg maar, voor ontspannend ook ;-).
Gourmetten. Mien hemel, we hebben t voor elkaar gekregen de hele straat blauw te krijgen, wat een stank. Maar gezellig was het wel! Wat ook een werk hè zoiets. 154 kommetjes en schaaltjes met van alles en nog wat. De ‘sleper’ bleek ook een top ‘snijder’ te zijn, de schaaltjes waren zo gevuld. Ik stond als pinguin weer rechtop, maar af en toe schoot er een been naar links of rechts door een pijnscheut. Na veel bakplezier en enorm veel rook, heb je nog gezellig wat nawerk in 623 stuks afwas, vette lampen, een tafelkleed waar de helikopter van Witte Reus niet trots op is. De vloer zo glad is als een ijsbaan en de gordijnen naar vette hamburgers ruiken. Maar plezier hebben we gehad en de buikjes zitten vol.
Alles is weer nagenoeg aan kant, nog 1 gordijn gaat de wasmachine in en dan is t weer klaar. Minder perfect als ik normaal zou willen. Echt een nare eigenschap van mezelf, maar ik word er steeds beter in: loslaten. Perfect is ook niet t goede woord, details is beter. Maar wat het idiote is, het zijn details vooral voor mezelf. Alles gaat ook zonder die details wel door. Tis alleen de vraag of ik het dan ook nog leuk vind. Dit jaar was het goed en gezellig zonder.
Iedereen succes met de restjes van de kerstdag en anders weer snel naar de supermarkt, want we konden 2 dagen geen boodschappen doen 😉 (en terecht!).