Ken je dat, je staat op met een goed idee. Vanochtend had ik zo’n ochtend. Een ochtend met een idee. Ik had een mega-ontbijt gemaakt voor mezelf. Grote trek! Heb ik niet zo snel de laatste tijd, dus ik greep mijn kans. Alles wat ik lekker vind, maakte ik. Alles stond gezellig op tafel. Hoe in de vrede kreeg ik het op. Dat lukte dus ook niet dus, maar toch mijn best gedaan. De sinaasappel en 1 croissantje schuiven door naar de middag.
Wat voor goed idee had ik nou? Het was gisteren tijdens een wandeling ontstaan. Een bijzondere wandeling eigenlijk. Ik was alleen, koptelefoon op en muziek aan. Ik stapte op de maat automatisch stevig door: Vrolijke hits. Dat zorgde ook echt voor een vrolijk gevoel. Ik stuurde een vriendin een foto dat ik de hond liet kakken omdat ik langs zo’n DepoDog paal liep. Ik heb niet eens een hond. En lag in een deuk om mijn eigen grap. Ik kreeg de neiging om te gaan hardlopen. Beetje idioot om te doen met een lange winterjas aan. Omdat het al langer in mijn hoofd zat, te willen hardlopen nam ik me voor om dat zondag te gaan doen. Elke keer had ik wel een excuus: te koud, regen, geen goede koptelefoon. Zondag dus!
Het idee
Hoppa het leek dan echt te gaan gebeuren! Jeetje joh, ik was echt niet te onderscheiden van een echte hardloper. Strak pakkie an, fatsoenlijk ogende hardloopschoenen, koptelefoon op, telefoon in een tassie voor mijn buik. Poeh poeh. Toen de route. Je zou denken dat routes niet zo ingewikkeld voor me zijn, ik als toeristisch regisseur. Routes maken is easy de peasy inderdaad. Ik nam het wandelknooppuntennetwerk, dan kun je mooi zien op hoeveel km je uitkomt, 5-6 km leek me wel voldoende. Ik had echt niet de ambitie om dat écht hollend te gaan doen.
De uitvoering
Het eerste stuk liep wel lekker, met frisse moed over de weg. Hoppetee oversteken en door. Wandelen en rennen wel afwisselen, niet alleen omdat dat verstandig is, neeee ook omdat ik ik natuurlijk direct al met tong op de grond liep. Ook is het verstandig om tijdens het rennen te blijven ademen. Sowieso is ademen wel verstandig hè. Ik zag het al, de verharde weg ging over in een zandpad. Okeeeej…ik als moeder van jongens, draai mijn hand daar natuurlijk niet voor om. Maar wel wandelend, want ik zag het al voor me, glibber glibber over een modderpad pats onderuit. Dus rustig an. Eind van het pad was ik weer op adem, het pad leek beter dus daar ging ik weer. Ik ging als een speer, t bochie om richting het einde van het knooppunt. Leuk een stuk bos in. Nou dat leuk werd een uitdaging. Weet je nog, ik ben beginnend hardloper, geen survivaller ofzo hè. Opeens ging de route opeens links een heel smal bospad in. Bijna plat op mijn snufferd omdat ik struikelde over een boomwortel. Hoppetee en door, niet snel uiteraard. Al had ik het gekund, dat kon daar ook niet. Het was er prachtig. Even bukken om onder de laaghangende takken door te komen. Tjop ineens zat ik zonder muziek. Ja hoor, koptelefoon achter een tak blijven hangen, plop op de grond en de mieren hadden een party daar. Hilarisch gewoon.
Weet je trouwens dat het echt mogelijk is om zweetoren te krijgen? Ik wist het niet, tot vandaag. Zo’n koptelefoon daar krijg je me toch hete oren van! Sorry mieren, party is over ik moet door. Ik besloot verder te wandelen. Wel met een grote glimlach, zere strot, want naar geen conditie is die ademhaling ook niet op orde.
Tijdje ging het goed, mooi verhard. Door de vermoeidheid merkte ik dat ik zwabberpoten kreeg. Iets minder fier werden de stappen gezet. Ja hoor, weer een uitdaging, langs de akkerbouw velden gingen de route. Ik had geen laarzen aan hè, ik had geen dikke jas aan. Man-o-man wat een wind, tégen wel te verstaan. Hollen was eigenlijk niet mogelijk, dus an de wandel en dan koel je snel af. Zat uk maar in een Monopolie-spel ‘ga terug naar start’. Jaaaaa graag, maar hoe? Al met al kwam ik er wel, bij start.
Het was een lachwekkende ervaring en veel gezellige mensen tegen gekomen. Als je zelf met een glimlach mensen aankijkt en groet, krijg je vaak een glimlach met een groet terug. Best leuk, probeer ook maar! Hardlopen ook proberen, top doen, maar vraag even advies aan een ander 